Witamy na naszej stronie

kancelaria prawna

Zapraszamy

Oby ten dzień był udany :)

porady prawne warszawa

druk ulotek warszawa

Aby zapewnić bezpieczeństwo w fazie projektowania i ciągłą bezpieczną działalność, branża zobowiązana jest do stosowania najlepszych praktyk określonych w uznanych normach i wytycznych. Takie normy i wytyczne powinny być aktualizowane na podstawie nowej wiedzy i nowych wynalazków, aby zapewnić ciągły postęp. Operatorzy, właściciele i właściwe organy powinni współpracować w celu określania priorytetów dotyczących tworzenia nowych lub ulepszania istniejących norm i wytycznych, w świetle doświadczenia wynikającego z wypadku na platformie Deepwater Horizon i innych poważnych awarii. Uwzględniając określone priorytety, opracowanie nowych lub ulepszenie istniejących norm i wytycznych powinno być zlecone bezzwłocznie.

Wymóg, by usługi online w zakresie treści świadczone abonentom czasowo obecnym w państwach członkowskich innych niż państwo członkowskie ich zamieszkania były tej samej jakości co w państwie członkowskim ich zamieszkania, może doprowadzić do powstania po stronie dostawców usług online w zakresie treści wysokich kosztów, które w ostatecznym rozrachunku obciążą abonentów. Nie należy zatem ustanawiać w niniejszym rozporządzeniu obowiązku, by dostawcy zapewniali jakość takich usług na poziomie przewyższającym poziom dostępny w ramach lokalnego dostępu online wybranego przez abonenta podczas czasowej obecności w innym państwie członkowskim. W takich przypadkach dostawca usług nie powinien ponosić odpowiedzialności za niższą jakość świadczenia usług. Niemniej jednak, jeżeli dostawca wyraźnie gwarantuje określoną jakość świadczenia usług abonentom, którzy są czasowo obecni w innym państwie członkowskim, wówczas powinien on być związany tą gwarancją. Dostawca powinien, na podstawie posiadanych informacji, z wyprzedzeniem informować swoich abonentów o jakości świadczenia usług online w zakresie treści w państwach członkowskich innych niż państwo członkowskie ich zamieszkania, w szczególności o tym, że jakość świadczenia usług mogłaby się różnić od jakości obowiązującej w państwie członkowskim ich zamieszkania. Dostawca nie powinien mieć obowiązku aktywnego poszukiwania informacji dotyczących jakości świadczenia usług w państwach członkowskich innych niż państwo członkowskie zamieszkania abonenta. Odnośne informacje mogą być udostępniane na stronie internetowej danego dostawcy.      

Pod pewnymi warunkami należy rozszerzyć przysługującą beneficjentowi możliwość przyznawania wsparcia finansowego podmiotom trzecim, by ułatwić prawidłową realizację programów skierowanych między innymi do licznych osób fizycznych, do których można dotrzeć tylko przez dotacje kaskadowe. Należy jednak utrzymać zasadę, zgodnie z którą beneficjent nie może korzystać ze swobody podejmowania decyzji przy przyznawaniu wsparcia finansowego podmiotom trzecim, w szczególności by uniknąć nieporozumienia między zapewnioną beneficjentom możliwością planowania i wdrażania, na ich odpowiedzialność, działań obejmujących wsparcie finansowe jako działalności kwalifikowalnej, a możliwością powierzenia zadań związanych z wykonywaniem budżetu niektórym organom, jednostkom lub osobom w trybie zarządzania dzielonego lub pośredniego.

Ocena wniosków o pozwolenie na badania kliniczne powinna opierać się na odpowiedniej wiedzy fachowej. Należy uwzględnić szczegółową wiedzę fachową przy ocenie badań klinicznych z udziałem uczestników w sytuacjach nagłych, małoletnich, uczestników niezdolnych do wyrażenia zgody, kobiet w ciąży i kobiet karmiących piersią oraz, w stosownych przypadkach, innych określonych konkretnych grup populacji, takich jak ludzie starsi lub osoby cierpiące na choroby rzadkie i ultrarzadkie.

W odniesieniu do udzielania licencji na prawa autorskie lub prawa pokrewne mechanizm prawny ustanowiony w niniejszym rozporządzeniu oznacza, że w przypadku odpowiednich czynności zwielokrotniania, publicznego udostępniania i podawania do publicznej wiadomości utworów i innych przedmiotów objętych ochroną, a także czynności pobierania danych lub powtórnego wykorzystania danych z baz danych chronionych prawami sui generis, które to czynności następują w trakcie świadczenia usługi abonentom czasowo obecnym w państwie członkowskim innym niż państwo członkowskie ich zamieszkania, uznaje się, że czynności te następują w państwie członkowskim zamieszkania abonentów. Należy zatem uznawać, że dostawcy usług online w zakresie treści objęci zakresem niniejszego rozporządzenia wykonują takie czynności na podstawie odpowiednich zgód właściwych podmiotów praw w odniesieniu do państwa członkowskiego zamieszkania tych abonentów. Jeżeli dostawcy mają prawo do wykonywania czynności publicznego udostępniania lub zwielokrotniania w państwie członkowskim zamieszkania swoich abonentów na podstawie zgody właściwych podmiotów praw, to abonenci, którzy są czasowo obecni w państwie członkowskim innym niż państwo członkowskie ich zamieszkania, powinni mieć możliwość dostępu do usługi i korzystania z niej oraz, w razie potrzeby, możliwość dokonywania odpowiednich czynności zwielokrotniania, takich jak pobieranie danych, do których to czynności byliby uprawnieni w państwie członkowskim swojego zamieszkania. Świadczenie usługi online w zakresie treści przez dostawców abonentom czasowo obecnym w państwie członkowskim innym niż państwo członkowskie ich zamieszkania oraz dostęp do usługi, korzystanie z niej przez takich abonentów zgodnie z niniejszym rozporządzeniem nie powinno stanowić naruszenia prawa autorskiego ani praw pokrewnych, ani jakichkolwiek innych praw związanych ze świadczeniem usługi online w zakresie treści, dostępem do niej oraz korzystaniem z niej.  

Doświadczenie pokazuje, że wypadki są często poprzedzone incydentami związanymi z bezpieczeństwem oraz uchybieniami wskazującymi na istnienie zagrożeń dla bezpieczeństwa. Informacje dotyczące bezpieczeństwa są zatem ważnym źródłem wiedzy potrzebnej do wykrywania potencjalnych zagrożeń dla bezpieczeństwa. Ponadto, chociaż zdolność wyciągania wniosków z wypadku ma zasadnicze znaczenie, systemy oparte wyłącznie na reagowaniu uznano za mające ograniczone zastosowanie w zakresie dalszej poprawy bezpieczeństwa. Systemy oparte na reagowaniu powinny w związku z tym zostać uzupełnione systemami proaktywnymi, które wykorzystują inne rodzaje informacji dotyczących bezpieczeństwa, aby dokonać skutecznych usprawnień w obszarze bezpieczeństwa lotniczego. Unia, jej państwa członkowskie, Europejska Agencja Bezpieczeństwa Lotniczego („Agencja”) oraz organizacje powinny przyczyniać się do poprawy bezpieczeństwa lotniczego poprzez wprowadzenie bardziej proaktywnych i opartych na dowodach systemów w zakresie bezpieczeństwa, w których nacisk położony jest na zapobieganiu wypadkom w oparciu o analizę wszystkich stosownych informacji dotyczących bezpieczeństwa, w tym informacji o zdarzeniach w lotnictwie cywilnym.